فاکتورهای تشدید و کاهش مسمومیت زنبورعسل
فصل بهار زنبوران عسل به علت برخی شرایط محیطی دچار مسمویت‌هایی می شوند که بعضی از این مسمومیت‌ها شدید و بعضی خفیف است.
فاکتورهایی که در تشدید مسمومیت زنبوران عسل موثرند عبارتند از:
• سمپاشی روی گیاهان گلدار
• مدت باقی ماندن سموم روی گلها و درختان
• درجه حرارت هوا
• سمپاشی در زمان اوج فعالیت زنبوران
• فرمولاسیون سم
• میزان جمعیت و قدرت کلنی
• فاصله کلنی تا محل سمپاشی در مزرعه
• تعداد پرواز گردشی زنبوران
• نوع انتخابی بودن سم
• روش استعمال سم
راهکارهای کاهش خطرات مسمومیت در زنبوران عسل عبارتند از:
• انتخاب محل کم خطر برای استقرار زنبورستان
• استفاده از برنامه های آموزشی و اطلاع‌رسانی
• نگه داشتن زنبوران در درون کندو در زمان سمپاشی
• جابجایی کندوها به محلی امن
• کمک به کلنی‌های مسموم شده ( تغذیه با گرده یا جانشین گرده، شربت شکر، تهیه آب سالم، افزودن زنبوران بالغ یا نوزاد، ادغام کلنی‌های ضعیف، حفاظت کلنی‌ها در برابر سرما و گرما)
• مصرف سموم کم خطر
• استفاده از راههای کم خطر مصرف سموم (تزریق سموم سیستمیک در خاک، سمپاشی زمینی به جای سمپاشی هوایی)
• استفاده از فرمولاسیون کم خطر (گرانولها)
• سمپاشی در اواخر روز در هنگام غروب
• حذف علف‌های هرز گلدار زیر درختان میوه در زمان سمپاشی باغات
• استفاده از سموم انتخابی و برنامه‌های مدیریت تلفیقی آفات
• ذخیره نمودن سموم در محل‌هایی خارج از دسترس زنبوران
• سمپاشی در هنگام نیاز و در صورت رسیدن جمعیت آفت به آستانه زیان اقتصادی
